Hoe verloopt een TREC wedstrijd in paardrijden?
TREC is een veeleisende tak van sport in het paardrijden, waarbij de ruiter getest wordt op zijn capaciteit lange afstanden te rijden. Een TREC wedstrijd is een instructieve, maar ook leuke ervaring. In dit artikel leest u alles over het verloop van een TREC wedstrijd, en wat u zich bij deze tak van paardensport kunt voorstellen.
TREC wedstrijd: leuk en afwisselend
Deze afwisselende en leuke discipline is duidelijk door en voor buitenrijders ontwikkeld. Mooie landschappen, een goede sfeer alsook een aantal nuttige ontdekkingen in het vooruitzicht.
TREC wedstrijd: vier wedstrijden in één
Een TREC wedstrijd bestaat eigenlijk uit vier proeven, verdeeld over één of twee dagen. Deze wedstrijden stellen de kwaliteiten van de buitenrijder op de proef, dat wil zeggen zijn talenten om met een paard om te gaan, zijn oriëntatie vermogen, de training van zijn paard en het vertrouwen dat hij van hem krijgt, en tenslotte de bewerking en toestand van het materiaal.
TREC wedstrijd: presentatie is een belangrijke proef
De presentatieproef speelt zich over het algemeen vlak voor de start van het onderdeel oriëntatieparcours af. Het is een symbolisch onderdeel van de TREC wedstrijd, dat slechts 10 van de totaal 500 punten kan opleveren.
TREC wedstrijd: het oriëntatieparcours
Het oriëntatieparcours is het belangrijkste onderdeel van een TREC wedstrijd en speelt dan ook een bepalende rol in het klassement. Het spel bestaat hierin dat men nauwkeurig een traject van 20 tot 60 km dat op een kaart is aangegeven volgt om verdekt opgestelde controleposten langs de route terug te vinden. De deelnemers hebben een mooie toch in het vooruitzicht, maar wel een waarbij ze voortdurend alert moeten zijn. De ruiter moet niet alleen de subtiele topografische puzzels oplossen, maar zich ook houden aan de voorgeschreven snelheid (6 tot 12 kilometer per uur, variërend van geval tot geval). Als men zo onder druk staat, kan men zich natuurlijk wel eens vergissen. Als de avond eenmaal is aangebroken, zal iedereen heel wat leuke verhalen te vertellen hebben!
TREC wedstrijd: de gangen beheersen en over een rechte lijn gaan
Een volgend onderdeel van de TREC wedstrijd speelt zich af op een baan van 1.50 meter breed en 150 meter lang die met krijt getrokken is op een grote weide. De deelnemers gaan daar om beurten op, onder het toeziend oog van controleurs die verspreid langs de baan staan opgesteld. Deze baan moet eerst in trage galop worden afgelegd, om vervolgens terug te keren naar de snelle stap. Een tabel geeft het aantal verworven punten aan die afhankelijk zijn van de tijd die in iedere gang gehaald is. Een ongelukkige drafpas, of een hoef die buiten de baan terechtkomt, kost de deelnemer kostbare punten.
TREC wedstrijd: het parcours over afwisselend terrein
Ruiter en paard moeten over een parcours van enkele kilometers 16 natuurlijke of opgebouwde moeilijkheden het hoofd bieden, waarmee niet alleen het rijgemak en handigheid van de ruiter worden getest, maar ook het vertrouwen, de gehoorzaamheid en zekerheid van het paard. Sloot, hekje, laaghangende takken, greppels, steile hellingen, passage aan de hand: een scala van te overwinnen moeilijkheden, maar die allemaal voldoen aan nauw omschreven criteria. Iedere passage wordt door een jurylid onderzocht die zowel de stijl als efficiency noteert: de sportieve prestatie is minder belangrijk dan de saamhorigheid en zekerheid van de combinatie ruiter-paard.
TREC wedstrijd: ideaal voor de alleenstaande ruiter
Wacht niet tot u een crack bent op het gebied van buiten rijden. TREC in wedstrijdverband is juist een uitstekende leerschool voor degene die vorderingen met zijn paard wilt boeken.
TREC wedstrijd: eenzame ruiters
De ontwikkeling van TREC wedstrijden is in de jaren ’80 hand in hand gegaan met de ontwikkeling van het recreatieve paardrijden. Veel ruiters, die geen zin meer hadden in de manege, schaften een eenvoudig, niet al te duur paard aan om er mee op uit te kunnen trekken. Vaak eindigden een dergelijk mooi avontuur in een nachtmerrie, omdat het paard niet voldoende getraind was, evenmin als de ruiter die hetzij geen training op het gebied van buitenritten had gehad, hetzij te vroeg met paardrijlessen in het algemeen was opgehouden. Bij gebrek aan goede adviezen en ideeën om vorderingen te kunnen maken, stapelen de problemen zich op: het paard weigert over slootjes te springen, steigert als er een auto passeert en kan er niet tegen om zonder soortgenoten buitenritten te maken.
TREC wedstrijd: dus liever trektochten in wedstrijdverband
Gegeven de bovengenoemde moeilijkheden, vormen trektochten in wedstrijdverband dus een goede oplossing. Men hoeft niet te wachten tot men een voorbeeldig ruiter is, noch hoeft men een perfect getraind paard te hebben om mee te kunnen doen. Het doel van deze wedstrijden is nu juist de deelnemers te helpen vorderingen te maken. Er is sprake van een leerproces. Iedere deelnemer krijgt de gelegenheid zijn techniek te verbeteren, op het oog kunnen inschatten welke hellingen zonder risico genomen kunnen worden en welke houding het beste is om zijn taak te verlichten. Dat zijn vaardigheden die men niet in zijn eentje in de manege leert.
Wat is er nu zo mooi aan TREC?
- De teamgeest en gezelligheid, want alle deelnemers delen hun kennis en ervaring met elkaar. De organisatoren zijn op dit terrein vaak van zeer hoog niveau en zullen ook niet aarzelen hulp en bijstand te verlenen.
- Omdat het wedstrijdelement van ondergeschikt belang is, hoeft men zich nooit te generen een sprong of moeilijke doorgang over te slaan als men daar nog niet aan toe is.
- De nauw omschreven regels van het spel en het voorbeeld van andere deelnemers helpen bij het begrijpen van de beste methode om moeilijkheden te overwinnen en fouten te voorkomen.
- Diverse onderdelen worden niet individueel gedaan, maar in teamverband wat met name voor beginners plezierig is en hen een gevoel van veiligheid geeft.