Test je voedselvooroordelen!

Heb jij vooroordelen in excess of eten?

Als je erover nadenkt, hebben we allemaal voedsel waar we negatief around denken of waar we ons negatief more than voelen, en die we helemaal niet zouden eten, of alleen tegen onze wil. Wat zit er vaak achter zo’n voedselvooroordeel?

1. Voedseltrauma bij kinderen

Vaak kan een negatieve reactie op een soort voedsel voortkomen uit onaangename ervaringen uit de kindertijd satisfied dat voedsel. Veel mensen hebben bijvoorbeeld een afkeer van groentesoorten zoals spinazie, broccoli of pompoen, misschien omdat hun ouders hen er grote hoeveelheden van lieten eten, of hen lieten eten tegen hun wil.

Bovendien kan een voedselproduct of een gerecht in verband worden gebracht satisfied een specifieke traumatische of pijnlijke gebeurtenis, zoals verstikking als form, of het kan zijn geserveerd toen er iets negatiefs en pijnlijks gebeurde.

In delen van de wereld waar voedseltekorten veel voorkomen, kunnen mensen een afkeer ontwikkelen van voedsel dat ze herhaaldelijk hebben moeten eten vanwege een gebrek aan betaalbare alternatieven.

2. Negatieve associaties

Soms kunnen vooroordelen around voedsel voortkomen uit negatieve visuele, semantische, historische, sociale, persoonlijke of andere associaties die aan een voedselproduct of een gerecht zijn gekoppeld. Sommige mensen die niet in de buurt van de zee zijn opgegroeid, vinden het bijvoorbeeld moeilijk om garnalen, garnalen en andere delicatessen te eten, omdat ze hen visueel kunnen herinneren aan onsmakelijke wezens zoals rupsen.

Soms worden voedselproducten ook geassocieerd met een sociaal of historisch stigma. Zo zijn er op veel plaatsen voedingsmiddelen die ‘armenvoedsel’ werden genoemd. Pas later on klommen dergelijke voedingsmiddelen – inclusief pizza en dumplings – uit deze aanduiding in de competitie van favoriete voedingsmiddelen van de wereld.

3. Gebrek aan bekendheid

We reageren vaak negatief op voedingsmiddelen waarvan we nog geen kennis hebben gemaakt, of waarvan we op latere leeftijd kennis hebben gemaakt. Vaak behoren ze niet tot onze cirkel van comfortfood, waarmee we een sterke positieve emotionele band hebben ontwikkeld.

Veel mensen die in Europa of Amerika wonen, kunnen bijvoorbeeld niet genieten van gekookte banaan de eerste keer dat ze het proberen, web zoals veel Afrikanen tijd nodig hebben voordat ze radijs, zwart brood of kaassoorten gebruiken.

Bovendien kunnen we het gevoel hebben dat ons smaakcircuit al voor het leven bedraad is. We zijn misschien niet bereid om dit smaakpatroon te onderbreken of te wijzigen.

4. Sociale vooroordelen

De meest verontrustende vorm van voedselvooroordelen is wanneer het geworteld is in een vooroordeel jegens een specifieke groep mensen. Hoe vaak horen we zinnen als ‘deze mensen zijn zo en dat omdat ze dit en dat eten’.

Er zijn veel mensen die hun negatieve kijk op een etnische groep of een andere sociale groep uitbreiden tot het voedsel dat deze volkeren als lekkernijen koesteren, zoals slakken, kikkerbilletjes, schapen, schapenkoppen, sprinkhanen, cassaveblad, hondenvlees, insecten, rupsen, evenals methoden van eten, zoals eten achieved de vingers.

Het is natuurlijk een puur persoonlijke keuze om ervoor te kiezen om bepaalde voedingsmiddelen wel of niet te consumeren. Het is alleen jammer als onze vooroordelen over eten een gevaarlijker vooroordeel verraden jegens andere mensen, andere culturen of andere manieren van leven.

Hier is een korte oefening om je eetvooroordelen te testen:

1. Maak een lijst van al het voedsel dat je duidelijk haat, niet lekker vindt of alleen ongewild eet.

2. Schrijf bij elk gerecht of gerecht een zin op wat er in je opkomt als je aan het gerecht of gerecht denkt, ruikt of ziet.

3. Bepaal of het te wijten is aan een voedseltrauma uit de kindertijd, negatieve sociale, visuele of historische associaties, of dat het voedselvooroordeel verband houdt achieved andere, diepere vooroordelen. Of misschien heeft u een andere reden die hier niet wordt besproken.

4. Schrijf één zin op more than wat je denkt dat zou helpen om de vooroordelen in excess of eten te veranderen, en of deze stap überhaupt nodig is.

Bron: Lamaro Schoenleber, Ph.d