Shakespeare Love Poems – Analyse van Sonnet 18 (Zal ik u vergelijken?)
Sonnet 18 Analyse: 1e kwatrijn
Sonnet 18 is het beroemdste liefdesgedicht van Shakespeare. In het verhaal van de sonnetten van Shakespeare richt de hoofdpersoon deze boodschap aan de schone jongeling, met wie hij een bijzondere liefde deelt. Of de liefde platonisch of seksueel is, is door de jaren heen besproken, maar over het romantische en liefdevolle karakter van dit sonnet kan niet worden gedebatteerd. De schrijver begint met te vragen: Zal ik je vergelijken met een zomerdag?, en vergelijkt de schoonheid, jeugdigheid en vitaliteit van de schone jeugd met die van een zomerdag. De schrijver zegt ook dat de schone jeugd aardiger en gematigder is dan een zomerdag – misschien zegt hij dat de schone jeugd rustiger, vriendelijker en zachter is.
Maar de laatste twee regels van dit kwatrijn zeggen dat de zomer veel te kort is, en beginnen te twijfelen aan de mooie looks van de mooie jongeren, zullen ze voor altijd duren
2e kwatrijn
In dit kwatrijn beginnen negatieve gedachten en zorgen het hoofd van de schrijver te vullen. Hij begint met de gedachte dat de zomer maar heel kort duurt. Je kunt een nogal peinzende en twijfelende stemming voelen als hij praat over de zomer die te warm is en op andere momenten te koud – de vervelende extremen van de zomer. Dus ook al is de schone jongeling lief, soms kan de schone jongeling ook boos zijn, en hij kan ook hard zijn. Dan begint hij de natuur in twijfel te trekken: “… elke kermis van kermis gaat wel eens achteruit” – zelfs eerlijke en mooie dingen, zoals de schone jeugd die zijn schoonheid zal verliezen aan “de veranderende koers van de natuur”.
3e kwatrijn
Maar aan het begin van dit kwatrijn lijkt een nieuw gevoel van kracht de schrijver te hebben ingehaald, zoals hij resoluut zegt: “uw eeuwige zomer zal niet vervagen”. Hij zegt dat de schoonheid en vitaliteit van de schone jeugd niet zullen vervagen. Hij zegt dat je je jeugd niet zult verliezen, of de schoonheid die je bezit, en de dood zal je niet opeisen voor de zijne. De schrijver zou kunnen zeggen dat de innerlijke schoonheid van de schone jeugd niet zal vervagen, en daar zit zeker een element in met deze poëtische woorden, maar bovendien zegt de schrijver ook met de woorden “met eeuwige lijnen” dat de schoonheid van de schone jeugd is vereeuwigd in de woorden van dit sonnet.
Laatste rijmend couplet
Het laatste rijmende couplet van elk Shakespeare-sonnet, dit versterkt de eerdere bewering van de schrijver. Dat zolang er mensen op deze aarde zijn om deze woorden te lezen, de geest en schoonheid van de schone jeugd voortleven in dit gedicht.
Hier is het liefdesgedicht van Shakespeare, Sonnet 18. Ik heb dit gedicht zelfs voor je opgedeeld in kwatrijnen.
1e kwatrijn
Zal ik u vergelijken met een zomerdag?
Gij zijt mooier en gematigder;
Ruwe winden schudden de lieve meid toppen,
En het huurcontract van de zomer heeft een te korte datum;
2e kwatrijn
Soms te warm schijnt het oog van de hemel,
En vaak is zijn gouden teint gedimd;
En elke beurs van beurs daalt soms,
Toevallig of de koers van de natuur verandert niet;
3e kwatrijn
Maar uw eeuwige zomer zal niet vervagen,
Verlies ook niet het bezit van die eerlijke gij;
Noch zal de dood opscheppen dat je in zijn schaduw ronddwaalt,
Wanneer je in eeuwige lijnen naar de tijd groeit:
Laatste rijmend couplet
Zolang mensen kunnen ademen of ogen kunnen zien,
Zo lang leve dit, en dit geeft u leven.
Als je meer wilt weten over de liefdesgedichten van Shakespeare, of eigenlijk alles wat met romantiek en Shakespeare te maken heeft, bekijk dan eens enkele van mijn andere berichten op Shakespeare liefdesgedichten