Paardensport: paarden in de sport
Iedereen kent het wel, paardensport. De één houdt meer van een renpaard, de ander juist meer van een dressuurpaard of een paard in de wereld van het springen. Voor ieder wat wils dus in de paardensport. In dit artikel zal verder ingegaan worden op het paard in de sport, of kortweg: paardensport.
Heeft u een paard? Klik dan hier: alles op een plek, shetlandershop.
Paardensport voor en na de oorlog
Het gebruik van paarden voor sportieve doeleinden (paardensport) buiten harddraverijen, vlakkebaan- en hindernisrennen is sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog sterk toegenomen.
De belangstelling voor paardensport is overal ter wereld opnieuw tot bloei gekomen en het paard is van het lastdier dat het vroeger was een luxe dier geworden.
Het rijden van springwedstrijden was de eerste paardensport die alom aanhangers kreeg en werd op de voet gevolgd door het military-rijden.
Tegenwoordig worden er meer paarden gefokt dan ooit, sinds het invoeren van de verbrandingsmotor het geval is geweest.
Paardensport: veelzijdigheidspaard
Het veelzijdigheidspaard, een kruising van een volbloedhengst en een halfbloedmerrie, is het meest geschikt voor een doorsnee-ruiter in de paardensport, maar hoe ervarener de ruiter, hoe meer kwaliteit hij eist. De Volbloed is overal ter wereld ingeschakeld om reeds bestaande rassen te veredelen. De tijdfactor bij paardensport, zoals springconcoursen en gecombineerde wedstrijden vereist kwaliteit, vermogen en een gelijkmatig temperament.
Paardensport: maneges
Kwalitatief mindere paarden komen meestal terecht in de kleinere maneges waar men ze gebruikt voor beginners, iets dat heel wat lankmoedigheid van de desbetreffende dieren vereist.
Paardensport: duitsers
Duitse paarden beschikken over het algemeen van nature over voldoende springvermogen en hun berijders oogsten goede resultaten door de dieren eerst als dressuurpaard in de hand te laten staan en daarna pas mee te gaan springen in de paardensport. Heel wat Duitse paarden hebben hun weg gevonden naar de paardensport en in springteams van een groot aantal andere landen. Na het succes van het Duitse team op de Olympische Spelen van 1972 zijn er ongetwijfeld nog vele gevolgd, en zullen er nog meer en nog meer gaan volgen.
Na de Tweede Wereldoorlog hebben de Duitsers met springen in de paardensport opvallende resultaten geboekt. Maar veel ruiters geven de voorkeur aan de Ierse Hunter van het type van de schimmel Ambassador (vader Nordlys) waarmee Graziano Mancinelli in München de gouden medaille voor Italië veroverde in de paardensport.
Paardensport: duitsers en Engelsen
De Italianen zijn altijd grage kopers van Ierse en, in mindere mate, Engelse springpaarden geweest om te kunnen gebruiken in de paardensport. Op het gebied van de military zijn de Engelsen oppermachtig en dat is al zo sinds 1967. Op alle internationale teamwedstrijden, met inbegrip van de Olympische Spelen in 1968 en 1973, zijn ze ongeslagen gebleven. Er is veel vraag naar Engelse paarden voor internationale wedstrijdploegen in de paardensport. Zelfs de Duitsers beschikten destijds in München over twee Engelse paarden, maar de Amerikanen overigens ook. Deze twee teams wonnen respectievelijk de bronzen en de zilveren medailles in de paardensport.
Paardensport: premiehengst
De meeste Engelse paarden hebben een premiehengst tot vader, die afkomstig is uit de stallen van de stoeterij die ieder jaar in maart een tentoonstelling houdt van Volbloedhengsten. Daar wordt een tachtigtal hengsten beoordeeld op bouw, type en gangen, nadat ze eerst een strenge keuring door een veearts hebben ondergaan om er zeker van te zijn dat ze vrij zijn van erfelijke ziekten of gebreken.
De hengsten die geprimeerd worden of die een extra premie krijgen (de beste veertien aanwezige hengsten) worden dan aan de leden beschikbaar gesteld om hun merries te dekken tegen een zeer bescheiden dekgeld. Het nageslacht heeft Grand Nationals, olympische medailles en jachtkampioenschappen gewonnen en heeft geschitterd op diverse wedstrijdterreinen en in de paardensport.
Paardensport: jeugdkampioenschap
Sinds de instelling van het Wereld- en Europees Jeugdkampioenschap in de paardensport voor spring- en militaryruiters is de vraag naar goede paarden blijven toenemen, iets dat zeker zo zal blijven nu men over steeds meer vrije tijd gaat beschikken. Het paard biedt zijn bewonderaars velerlei vormen van gezonde bewegings- en recreatiemogelijkheden en ieder jaar opnieuw ontdekken ruiters tussen de zeven en de zeventig jaar ‘het geluk op de rug van een paard’.
Paardensport: recreatie
Hoewel het wedstrijdelement van de paardensport zich met de jaren sterker ontwikkelt, zullen er altijd mensen zijn die, zonder dat ze ernaar verlangen ooit iets te winnen, alleen maar paardrijden om het rijden zelf. Er zijn maar weinig andere manieren waarop men zich beter kan ontspannen en kan ontsnappen aan de drukte van het moderne leven, dan op de rug van een paard in de vrije natuur. De onheilsprofeten die eens de ondergang van het paard hebben voorspeld hebben ongelijk gekregen, want nog nooit heeft het paard zo’n grote rol gespeeld in het leven van zo veel mensen in zo veel verschillende landen.
Paardensport: pony
Ook de ponyfokkerij ontwikkelt zich sterk. Duizenden kinderen en jonge mensen rijden pony en doen aan paardensport. Ze zijn in veel gevallen afkomstig uit gezinnen die er in de jaren voor de oorlog niet over zouden hebben gepeinsd om hun kinderen naar een manege te sturen. Groot Brittannië kan zich verheugen in het bezit van niet minder dan acht inheemse rassen die zich in Wales, het New Forest, Dartmoor, en Exmoor, Fell en Dales en in de Schotse Hooglanden hebben ontwikkeld. Ook de Shetlander mag niet worden vergeten. Engelse en Ierse pony’s (Connemara’s) worden regelmatig uitgevoerd naar Frankrijk, Nederland en Duitsland waar ze in de fokkerij worden gebruikt.
Paardensport: kostbaar bezit
Paarden en pony’s worden overal ter wereld gekoesterd als een dierbaar bezit. De positie die ze innemen is nu sterker dan die ooit in de vele miljoenen jaren van hun ontwikkeling is geweest en zal in de toekomst alleen nog maar sterker kunnen worden.
Paardensport: tot besluit
Eerder in dit artikel is gezegd, dat het paard de trouwste en waardevolste bondgenoot en kameraad is van de mens, en dat zijn betekenis nauwelijks onder woorden kan worden gebracht. Nauwelijks, inderdaad, maar het volgende, waar gebeurde verhaal geeft een beeld dat aan duidelijkheid niets te wensen overlaat.
Lang, lang geleden reed een Arabier op zijn paard door de woestijn. Dat paard nu was een bijzonder mooi dier. Alles aan hem getuigde van adeldom: zijn prachtige manen en zijn fraaie staart, zijn glanzende huid, zijn ranke, maar toch krachtige lichaam.
Op een gegeven ogenblik kwamen paard en ruiter bij een oase, waar even tevoren een karavaan had stilgehouden. Onder de reizigers bevond zich een Europeaan, die het paard van de nieuwe aangekomene met welgevallen bekeek. Toen de ruiter was afgestegen, wendde de Europeaan zich tot hem, vroeg hem of hij zijn rijdier wilde verkopen en noemde tegelijkertijd een zeer aanzienlijk bedrag.
Na enig nadenken weigerde de Arabier, en ook nadat de Europeaan een nog groter bedrag had genoemd, volhardde hij in zijn besluit. In hoge mate verbaas vroeg de reiziger naar het waarom van deze weigering, want te oordelen naar de kleding van de Arabier was deze straatarm. Blijkbaar was de blik van de reiziger op de schamele kleding van de Arabier deze niet ontgaan, want hij antwoordde: ‘Heer, naar uw maatstaven ben ik waarschijnlijk niet meer dan een bedelaar, die van dag tot dag moet zorgen dat hij aan de kost komt. Dat laatste is juist, het eerste echter niet. Inderdaad is mijn paard al wat ik bezit, behalve de kleren dan die ik draag. Mijn paard betekent evenwel alles voor mij: hij is mijn vriend en kameraad, met wie ik lief en leed deel. Alleen daarom al zou ik hem nooit verkopen.’
‘Bovendien, als ik mijn paard aan u zou verkopen, zou hij nooit zo worden behandeld als ik heb gedaan. Wie zou hem elke avond voor het slapengaan het gebed van de Koran in de oren moeten fluisteren dat hij al vanaf zijn geboorte gewend is om te horen? Wie kan hem de dadels geven waar hij zo dol op is en het stro dat hij al van jongs af aan eet? En wie kan hem berijden en leiden zoals ik dat deed, hem af en toe de vrije teugel latend? Nee, mijn paard is een dier van de woestijn. In úw land zou hij wegkwijnen van heimwee naar het land van zijn geboorte, naar de wijde woestijn waar hij de volle vrijheid genoot. Nogmaals, nooit, nooit zal ik mijn vriend verkopen!’
De Arabier liep daarop naar zijn paard, klauterde op diens rug, wendde de teugels en verdween spoorslags in de woestijn, alleen een grote en overheersende stofwolk achterlatend…
Dit was natuurlijk een zeer mooi een veelzeggend verhaal. In dit artikel werd er maar een deel besproken over de paardensport. Zoals u zelf zal weten, is de geschiedenis en de informatie omtrent paardensport nog veel ruimer. Op het Internet zal u over de paardensport nog veel meer informatie lezen.