Gokkers en scherpschutters, revolverhelden en dolende ridders, reizende jazzmuzikanten en punkrockers, zelfs kantoorbedienden hebben meegewerkt aan het vormgeven van het lange en kleurrijke verhaal van mouwkousenbanden – een van de meest onderschatte accessoires in de geschiedenis van de herenmode. Hoewel ze tegenwoordig vaak worden beschouwd als nieuwe anachronismen uit een vervlogen tijdperk, hebben de kousenbanden veel betekend voor de mannen die ze door de eeuwen heen hebben gedragen – van praktische noodzaak tot het hoogste symbool van eer en loyaliteit, is de kousenband misschien niet zo gangbaar vandaag de dag. zoals in de afgelopen eeuwen, maar het ziet er beter uit dan ooit.
Kousenbanden in de Middeleeuwen en Camelot
De mouwkousenband komt sinds de middeleeuwen sporadisch voor in de manner, in een tijd dat beenkousenbanden een veelvoorkomend accessoire waren voor zowel mannen als vrouwen – in het tijdperk vóór het elastiek gebruikten beide geslachten beenkousenbanden om hun kousen op te houden. Deze kousenbanden waren vaak fantasierijk, zeer decoratief en gedragen om te worden weergegeven, een pattern die tot in de 18e eeuw de herenkleding domineerde.
De ultra-exclusieve Most Noble Get of the Garter van Groot-Brittannië was in feite een item van deze periode, die ergens in het midden van de 14e eeuw doorway koning Edward de III werd opgericht als een gemeenschap van ridderlijke ridders gebonden doorway het symbool van de kouseband . De organisatie, die vandaag nog steeds bestaat, is beperkt tot royalty’s en buitenlandse vorsten en wordt beschouwd als een van de meest elite samenlevingen ter wereld.
De reden waarom Edward III ervoor koos om de kousenband te gebruiken als een symbool van zijn broederschap, is gehuld in legendes en is het onderwerp geweest van veel controverse en debat. Sommigen herleiden Edwards inspiratie tot de kruistochten, waar ridders naar verluidt kousenbanden om hun benen bonden als talismannen die hen van de overwinning zouden verzekeren. Anderen zeggen dat de bron te herleiden is tot de leren riemen die ridders uit die tijd om hun armen droegen om stukken van hun wapenrusting te binden. De inspiratie van de kousenband is ook verbonden aan niemand minder dan de legendarische Camelot, waar veel leden van King Arthur’s Spherical Table, met title Sir Gawain, kousenbanden droegen als een teken van solidariteit, loyaliteit, zuiverheid en broederschap.
Tegen het einde van het Elizabethaanse Engeland waren arm- en mouwkousenbanden grotendeels uit de method verdwenen, maar ze waren voorbestemd om in de 19e eeuw een grote comeback te maken. Achieved de industriële revolutie kwam de introductie van in massa geproduceerd textiel, waardoor kleding zoals basisbroeken en overhemden betaalbaarder werden voor de gemiddelde persoon. Maar in massa geproduceerde kleding, die niet vooraf aan de drager kon worden aangepast, was meestal alleen in standaardmaten verkrijgbaar, terwijl de meeste herenoverhemden werden geproduceerd fulfilled mouwen in slechts één lengte, additional lang. Armkousenbanden waren een handige en, voor degenen die zich hun eigen kleermaker niet konden veroorloven, noodzakelijke manier om de lengte van de mouwen aan te passen door overtollig materiaal boven de elleboog bij de schouder te bundelen.
Mouwophouders in de 19e eeuw en het wilde westen
Hoewel de productietechnieken in de loop van de tijd verbeterden, wat leidde tot de verscheidenheid aan shirtmaten die tegenwoordig beschikbaar zijn en de noodzaak voor armkousenbanden overbodig maakte, waren er tal van andere praktische overwegingen die hielpen om de mouwkousenband populair te houden in bepaalde kringen. Onder nieuwsdrukkers, kantoorbedienden en andere industry experts die in de buurt van inkt werkten (in een tijd waarin de meeste documenten nog achieved de hand werden geproduceerd), waren kousenbanden een manier om de mouwen schoon en veegvrij te houden.
Niet minder praktisch waren de overwegingen voor kaartspelers in het Oude Westen en elders, die gewoonlijk armkousenbanden droegen omdat het moeilijk was om kaarten in de mouwen te steken. Een kaartspeler die mouwkousen droeg, verkondigde in wezen dat hij zowel eerlijk als goed genoeg was om niet vals te spelen. Om deze redenen worden zelfs vandaag de dag nog vaak kousenbanden gedragen door kaartdealers in casino’s, hoewel ze tegenwoordig meer worden beschouwd als een decoratief onderdeel van een traditioneel uniform dan als een bescherming tegen bedrog.
Er is ook het idee, gepopulariseerd door afbeeldingen in televisie en film, dat revolverhelden van het Oude Westen mouwkousenkousen droegen om hun handen vrij te houden in het geval van een vuurgevecht. De beruchte onnauwkeurigheid van pistolen en pistolen uit die periode, toegevoegd aan het feit dat de Amerikaanse grens doorgaans veel minder gewelddadig was dan de afbeelding in de popcultuur, maakt deze redenering onwaarschijnlijk. Het lijdt echter geen twijfel dat de mouwkousenband nu, net als toen, wordt beschouwd als een onstuimige accessoire voor elke goedgeklede scherpschutter uit die tijd.
Er is ook een overtuiging dat het vrijhouden van de handen ervoor zorgde dat kousenbanden populair werden bij gitaristen en vroege jazzmuzikanten. Hoewel er waarschijnlijk enige geldigheid is voor deze mening, waren kousenbanden ook populair onder zangers en andere niet-instrumentbespelende artiesten van die tijd, wat sterk bewijs leverde voor het idee dat kousenbanden even modieus als praktisch waren.
Retromode en de terugkeer van de mouwkousen
Het einde van het Oude Westen, gecombineerd met technologische vooruitgang en enorme veranderingen in de mode in de 20e eeuw, heeft de armkousenbanden veranderd in een overblijfsel uit het verleden, een die nu niet meer is dan een onderdeel van een kostuum dat beperkt is tot een paar zeer nostalgische beroepen. Er zijn echter aanwijzingen dat armkousen misschien een tweede comeback maken.
De esthetiek die bekend staat als steampunk, die de energie van punkmuziek, de vooruitgang van de moderne technologie en het uiterlijk en de stijl van Victoriaanse manner combineert en vermengt, is onlangs begonnen de fictieve literatuur, kunst, muziek, film en vooral kleding te beïnvloeden. Van lovers van deze nieuwe en vaak grillige stijl is bekend dat ze gedateerde accessoires zoals kousenbanden in hun jurk verwerken — het online staat vol achieved handleidingen en instructies die enthusiasts laten zien hoe ze zelf kousenbanden kunnen naaien.
Of rages zoals steampunk de mouwkousenband weer een vooraanstaande plaats in de herenmode zullen geven, valt nog te bezien, maar de beweging is het bewijs dat de specifieke seem van dit echt outdated school accessoire voor sommigen nog steeds populair is en nog lang niet klaar is. Of het nu gaat om ridderlijke broederschap, praktische behoefte of retromode, het lijkt erop dat de mouwkousenband nog minstens een tijdje op de armen van mannen te zien zal zijn.