Volgens de American Heritage Desk Dictionary wordt het woord leerling gedefinieerd als ‘iemand die een vak leert onder een bekwame meester, of een beginner’. Ik vind dat deze beide definities relevant zijn voor het werk dat ik elke dag doe, evenals voor de manier waarop ik denk over het leerlingwezen in relatie tot de remediëring van autismespectrumstoornissen of gerelateerde neurologische aandoeningen.

De leertijd in de beroepsopleiding bestaat al honderden jaren, daterend uit de middeleeuwen. Het idee van het leerlingwezen zelf bestaat al veel langer dan dat, sinds het begin van de geschiedenis. Mensen hebben voor altijd van ‘meesters’ geleerd, en het is wat de mensheid in staat stelt te overleven. Ouders die hun kinderen in de leer doen, die hun kinderen in de leer doen, enzovoort. Dit doorgeven van elementaire overlevingsvaardigheden is niet wat we traditioneel beschouwen als een meester/leerling-relatie maar in werkelijkheid is het leerlingwezen in zijn meest elementaire en noodzakelijke vorm.

We hebben de neiging om aan leerlingen te denken in relatie tot beroepsopleiding, of binnen het onderwijs, of de beroepsbevolking. Hoewel deze vorm van opleiding de ruggengraat is van de meeste beroepen, wordt het leerlingwezen op veel plaatsen en voor veel doeleinden gebruikt. Als je teruggaat naar de definitie aan het start out van dit artikel, staat dat een leerling iemand is die een vak leert onder een meester. Als ik hieraan denk, neem ik de betekenis van het woord ‘handel’ losjes op. Handel kan vaardigheid, taak of notion betekenen. Als we er zo above denken, is het leerlingwezen van toepassing op bijna alles wat we gedurende ons leven leren.

Wanneer was je voor het laatst een leerling of een meester? Ik bevind me vaak in beide posities. Soms phrase ik zelfs betrapt als meester en leerling van dezelfde taak. Terwijl ik blijf leren, get started ik mijn kennis en ontdekkingen doorway te geven aan iemand anders. Ik weet zeker dat jullie allemaal deze ervaring ook hebben gehad. Laten we eerlijk zijn, sommige dingen zullen we nooit helemaal onder de knie krijgen, maar we weten genoeg om een ​​leerling aan te nemen en hem of haar naar een nieuw niveau van begrip te leiden.

In mijn beroep ben ik in de unieke positie om zowel meester als leerling te zijn. Het grootste deel van mijn dagen breng ik door achieved het begeleiden van ouders bij het uitvoeren van het saneringsproces van hun kinderen achieved een autismespectrumstoornis of een verwante neurologische aandoening. Maar ik merk dat ik ook vaak nieuwe ontdekkingen doe en mijn vaardigheden uitbreid, ook al speel ik de hoofdrol. Deze begeleiding en leren is allemaal gebaseerd op de meester/leerling-relatie die niet uniek is voor ouders van kinderen satisfied een handicap, maar die inherent is aan het ouderschap. Dus begeleid ik ouders die ook in de positie zijn om zowel meester als leerling te zijn.

Wanneer ouders de hoofdrol spelen, besteden ze hun tijd aan het begeleiden van hun kind om nieuwe ontdekkingen te doen binnen de veiligheid van hun vertrouwensrelatie. Ouders ondersteunen hun kinderen bij het leren van nieuwe dingen, door stap voor stap les te geven totdat het sort zich knowledgeable voelt en klaar is om meer onafhankelijkheid op zich te nemen. Dus hoe ziet deze meester/leerling-relatie eruit tussen een ouder en een sort? Het volgende is een voorbeeld van hoe een ouder zijn form zou begeleiden bij het leren maken van een boterham satisfied pindakaas en jam, stappen die hij/zij zou gebruiken om competentie en onafhankelijkheid te bevorderen.

  • De ouder heeft alle benodigde materialen klaar en begint satisfied het variety de verantwoordelijkheid te geven om het brood uit de zak op het bord te krijgen. De ouder bevordert de ontdekking dat het brood eerst nodig is doorway het kind te vertellen wat de eerste stap zou zijn. De ouder kan het sort dan het volgende item laten kiezen en helpen om de pindakaas of gelei te openen. In dit stadium kan de ouder het kind laten kijken terwijl hij/zij elk ingrediënt verspreidt.
  • Naarmate het kind bekwaam wordt in de bovenstaande stappen, voegt de ouder de stap toe van het verspreiden van de ingrediënten. De ouder kan beginnen fulfilled hand about hand te gebruiken om het variety te helpen, en geleidelijk de hand weghalen als het form zich competent voelt.
  • Vervolgens laat de ouder het type zijn of haar eigen boterham maken, maar staat klaar om de nodige hulp of herinneringen te bieden.
  • In de laatste fase is het sort in staat om zelfstandig zijn of haar eigen boterham te maken, zonder de steun of toezicht van een ouder.

Elk van de bovenstaande fasen kan worden onderverdeeld in nog kleinere stappen, afhankelijk van het vermogen van het type maar het idee is dat het kind competentie opbouwt, ontdekkingen doet en onafhankelijkheid ontwikkelt onder begeleiding van een vertrouwde ouder. Er moet ook worden opgemerkt dat elke fase meerdere keren moet worden geoefend voordat u doorgaat naar de volgende stap. Gidsen willen competentie bij hun leerling opbouwen voordat ze het niveau van onafhankelijkheid vergroten.

Veel ouders doen dit soort begeleiding dagelijks, zonder te beseffen wat ze doen. Elk van deze ervaringen van meester/leerling bevordert de onafhankelijkheid en de kwaliteit van leven van onze kinderen. Ditzelfde kind meester/leerling-relatie gebruiken we bij de sanering van autismespectrumstoornissen by means of het RDI®-programma. Het enige verschil kan de hoeveelheid ondersteuning en/of tijd zijn die nodig is om een ​​taak onder de knie te krijgen.

Bron: Erin Roon