Kosmische herhaling

Kosmische herhaling

Elk sterrenstelsel heeft zijn eigen lichamen van materie die elk naar een zwart gat in het midden van het sterrenstelsel bewegen. Ik stel voor dat zwarte gaten onze energie nodig hebben. Ze consumeren complete sterrenstelsels. Maken we deel uit van een vreemd kosmisch voedselweb of neuraal netwerk? Ik stel voor dat we dat zijn. Waarom worden gammastralen en röntgenstralen uitgezonden door zwarte gaten? Wetenschappers kunnen speculeren over hoe, maar waarom? Het bootst een neurotransmitter na die de energielading van een zendercel naar een ontvangercel levert. Het is een verspreiding van energie van het ene deel van het universum naar een ander deel van het universum. We zijn onderdeel van een groter proces. De hersenen lijken op de probabilistische fractal; dat is wat het universum is.1 Dit universum is een spectrum. Het spectrum bevat licht, zichtbaar en niet, microgolven, radio (geluid), röntgenstraling, (licht), gammastraling en enkele verschillende soorten straling. 2 Ik stel voor dat alle punten van de ruimte met elkaar verbonden zijn. Tijd verdeelt de ruimte, maar het is slechts een illusie.

We zijn slechts zuigelingen in evolutie. We hebben schijnbaar ontoegankelijke kennis in ons. Het zit van binnen volledig op slot en de sleutel is voorlopig net buiten bereik. Eén enkel punt bestaat eigenlijk, “de ruimte tussen”… het moment. Ik stel voor dat zwarte gaten een soort verbinding vormen via een neuraal netwerk, zoals een brein. Een wormgat de neurale verbinding. Je kunt alleen maar speculeren over wat er aan de gebeurtenishorizon gebeurt. Mijn hypothese is een verbinding met alle punten van het universum met snelheden die sneller zijn dan het licht, dit is waarom licht niet gemakkelijk kan ontsnappen. Toch ontsnapt het uiteindelijk aan het spuwen van het puin in het universum.

Wij zijn zenders en ontvangers, bewuste “uitkomsten” die worden geproduceerd door deze zeer kleurrijke en reflecterende magneet, het elektromagnetische spectrum. Je hoeft alleen maar naar alle complexe, maar griezelig vergelijkbare patronen in de natuur te kijken en te zien hoe ze een zichtbaar bewijs zijn van de evolutie van het spectrum.

We zijn in staat om meer en meer waar te nemen dan we ooit dachten dat we zouden kunnen en zullen binnenkort grotere capaciteiten hebben dan we ons zelfs maar kunnen voorstellen, en deze capaciteiten zijn tegelijkertijd zowel goed als slecht. We kunnen slechts een minieme fractie van het elektromagnetische spectrum waarnemen. Dit spectrum omvat de manier waarop we het universum waarnemen en deze waarneming stelt de zintuigen in staat te functioneren. We gebruiken slechts een fractie van onze geprojecteerde output van onze hersenen, gezien de huidige studies. Iemand van deze wereld begrijpt slechts enkele discrete vormen van materie. We kunnen niet eens beginnen alle nog onontdekte toestanden van de materie te begrijpen.

We zijn geëvolueerd van sterrenstof naar dit. Alle stukjes materie dragen de informatie van elke transformatie van materie naar energie en terug, vanaf het begin.

1. http://www.exploratorium.edu/complexity/CompLexicon/fractals.html

2. http://www2.lbl.gov/MicroWorlds/ALSTool/EMSpec/EMSpec2.html

Reacties zijn gesloten.