Jappeloup de Luze: het beroemde paard

Jappeloup de Luze

Jappeloup de Luze is een wereldberoemd springpaard, dat samen met zijn eigenaar, Pierre Durand, talloze medailles gewonnen heeft. Ook op de Olympische Spelen heeft Jappeloup, een redelijk klein, zwart paardje, meerdere prijzen weten binnen te slepen. Dit wereldberoemde paard staat bekend om zijn buitengewone kwaliteiten, en iedereen die ooit op de rug van Jappeloup gezeten heeft, kan dit beamen.

Jappeloup de Luze: een geweldige stamboom, of toch niet?

Wanneer je in de papieren van Jappeloup kijkt, heeft hij geen goede achtergrond. Zijn ouders en voorouders hadden in de sport niets bereikt, en Jappeloup de Luze had voor een springpaard ook geen geschikte bouw. Maar waarom werd hij dan toch één van de beste springpaarden ter wereld?

In 1975 werd Jappeloup geboren op een stoeterij in Frankrijk. Zijn vader was Tyrol, een Franse Draver, en zijn moeder was de Engels Volbloed Vénérable. Vroeger beweerde men vaak dat deze kruising (Franse Draver X Volbloed) goede sportpaarden kon opleveren. Alweer bleek dit waarheid: Jappeloup heeft zeker zijn stempel weten te zetten op de springsport!

Als je Jappeloup de Luze moest beschrijven, had hij het evenwichtige karakter, de moed, sterke spronggewrichten en sterkte van een Franse Draver geërfd, terwijl hij van zijn moeder, de Volbloed, juist een levendig, vurig en ondeugend temperament had gekregen. Qua uiterlijk en bouw had dit zwarte paard een typisch hoofd van een Draver, namelijk: groot, ogen die tegelijk alert en zacht zijn, duidelijk geaccentueerde botten en een vierkant profiel. Het hoofd van Jappeloup de Luze is zeker mooi en massief te noemen.

Henri Delage, de fokker van Jappeloup, is ervan overtuigd dat hij een goed springpaard gefokt heeft. Delage neemt contact op met Pierre Durand, omdat hij denkt dat Pierre wel interesse heeft in dit paard. Helaas is Durand niet tevreden, omdat hij Jappeloup te klein vindt, en vertrekt weer zonder verder nog naar het paard om te kijken. En Jappeloup is inderdaad te klein: op 4-jarige leeftijd heeft hij nog maar een schofthoogte van 1.55 meter, terwijl de meeste springpaarden in de wedstrijdsport duidelijk groter zijn.

Jappeloup de Luze is tóch echt een springpaard

Pierre Durand bezoekt een jaar na zijn bezoek aan de stoeterij van Henri Delage een springterrein. Op die plaats ziet hij een ruiter in de ring, die zijn paard maar moeilijk in de hand kan houden. Wat blijkt: het gaat hier om Jappeloup de Luze. Wat Jappeloup laat zien, is dat hij een geweldig springpaard is! Durand besluit om alsnog contact op te nemen met Delage, waarna Jappeloup een nieuwe eigenaar krijgt en verhuist naar de stallen van Pierre Durand in Saint-Seurin. Zodra Jappeloup in zijn nieuwe stal staat, start Durand zijn training. De trainingen zijn streng, en Jappeloup de Luze moet hard werken. Pierre is namelijk ambitieus en eigenzinnig, terwijl Jappeloup juist bekend staat als een ongedisciplineerd en grillig paard. Jappeloup bezat veel jeugdige overmoed tijdens de eerste jaren dat hij concoursen reed, waarbij hij zijn sprongen niet altijd goed afstemde. Zijn enorme stuwkracht vanuit zijn spronggewrichten zorgden ervoor dat hij ver boven de hindernissen uitkwam. Doordat hij van die ruime sprongen nam, liep Jappeloup het risico dat hij vroegtijdige slijtage aan zijn gewrichten kreeg. Pierre Durand trainde hem daarom met hindernissen die vlak achter elkaar stonden, zodat Jappeloup gedwongen was zijn inspanningen correct te doseren.

Kampioen op 7-jarige leeftijd

Al snel ontdekken mensen dat Jappeloup potentie heeft om bij de springsport hoog op de ranglijsten te eindigen. Wanneer hij 6 jaar oud is, wordt hij dan ook wedstrijdkampioen bij wedstrijden voor jonge paarden in de Franse plaats Fontainebleau. Hij eindigt bij deze wedstrijd tiende, met enkele opmerkelijke parcoursen die als zeer lastig worden beschreven. In 1982, als Jappeloup de Luze zeven jaar oud is, wordt hij kampioen van Frankrijk. Hij heeft tijdens een reeks wedstrijden die in totaal drie dagen duurden, alle wedstrijden foutloos gereden! Als gevolg hiervan wordt Jappeloup opgenomen in het nationaal Franse team van springpaarden en –ruiters. Doordat hij in dit team is opgenomen, is een internationale springcarrière niet meer weg te denken voor Pierre Durand en Jappeloup de Luze.

Olympische Spelen

Jappeloup heeft goede resultaten behaald bij de Coupes de Nations en Grands Prix, waardoor hij wordt uitgekozen om deel te nemen aan de Olympische spelen van 1984, te Los Angeles (Verenigde Staten). Helaas loopt de Olympische Spelen van 1984 anders dan iedereen had voorspeld. Jappeloup weigert tijdens één van de wedstrijden, en werpt hierbij zijn ruiter op de grond, gooit vervolgens zijn toom af en rent in volle galop richting de stallen. De val van Pierre Durand werd wereldwijd uitgezonden, en Durand had bij terugkomst in Frankrijk heel wat kritiek te verduren. Ondanks alle kritiek die Pierre ontving, hield hij Jappeloup in zijn bezit, omdat hij geen afscheid van het zwarte paardje van wereldklasse kon nemen. Tijdens de Olympische Spelen werd Jappeloup lieveling van het publiek, toeschouwers en de televisiekijkers. Al snel had dit schitterende springpaard miljoenen fans.

Europees kampioen en Olympisch Kampioen

Na een periode van rust besluit Pierre om de draad weer op te pakken en begint weer met de training van Jappeloup de Luze. Dit koppel doet al snel weer mee aan grote, internationale wedstrijden en in 1986 heeft Jappeloup alweer een tiental overwinningen op zijn naam staan. Tijdens de Wereldkampioenschappen winnen ze geen goud, maar Jappeloup onderscheidt zich hier wel onder het zadel.

Tijdens de Olympische Spelen te Seoul in 1988 doorloopt Jappeloup het parcours onberispelijk, waardoor hij een nog groter lieveling van het publiek werd. Deze rit reed hij foutloos, waardoor de gouden medaille naar Jappeloup de Luze en Pierre Durand ging.

Het einde van Jappeloup zijn carrière

Ten tijde van de Olympische Spelen in Seoul (1988) is Jappeloup al 13 jaar oud, wat behoorlijk oud is voor een springpaard dat zulke goede resultaten boekt. Hij onderscheidt zich al zeven jaar lang op diverse nationale en internationale springparcoursen, waarbij Jappeloup alles geeft wat in zijn mars ligt. Dit doet hij wel met zijn typische eigenzinnigheid en grilligheid, maar bovenal met een verbijsterende moed en dynamiek.

In 1991 gaat Jappeloup met pensioen, aangezien Pierre Durand van mening is dat Jappeloup de Luze dit zeker verdiend heeft. Helaas kan Jappeloup maar kort van zijn pensioen genieten. Jappeloup wordt namelijk drie maanden daarna al getroffen door een hartaanval, waaraan hij komt te overlijden.

Op de Facebook pagina kan je dit paard leuk vinden!