Is het eerlijk om een ernstig gehandicapt kind in leven te houden?
De meesten zijn op de hoogte van de child die deze week in Engeland stierf na oproepen van de ouders die vochten om hem in leven te houden. De feiten zijn wat ze echt probeerden te bereiken? Hoewel niemand wil dat zijn variety wordt weggenomen, moet adult males toch naar de toekomst kijken om het leven dat gentlemen zou leiden te begrijpen. Het is ook de vraag wie voor hem zou zorgen als de ouders niet meer in staat zijn om voor hem te zorgen?
In New South Wales wordt massaal gereageerd op het besluit van de regering om groepswoningen te privatiseren waarin meervoudig gehandicapten worden gehuisvest. Dit geeft de andere kant van het debat weer.
Gehandicapte kinderen worden meestal geplaatst in huizen die zijn ontworpen om voor hen te zorgen. Ouders kunnen gemiddeld niet omgaan achieved de eisen van zo’n form, laat staan als het volwassen wordt.
Het gewicht van een gehandicapte die niet in staat is om zonder ondersteuning te bewegen en zelfs niet zonder hulp naar het rest room kan, is voor bejaarde ouders onmogelijk te hanteren. Zij zijn afhankelijk van aanbieders die hiermee om kunnen gaan. Dus waarom mogen deze mensen leven als de dood op jonge leeftijd zeker een betere optie zou zijn?
Religieuze principes staan hier op het spel als kinderen mogen sterven aan een handicap. Dan is er nog de mate van handicap en de argumenten van goed en kwaad zouden de bevolking nog meer opschudden. Dat kun je zien aan de steun van het publiek voor de ouders van het bovengenoemde sort dat vlak voor zijn eerste verjaardag is overleden.
Dit is een probleem waar gemeenschappen mee in het reine moeten komen, vooral omdat de kosten van langdurige zorg voor dergelijke mensen buiten proportie toenemen. Waar het op neerkomt, is wat voor leven zo iemand leidt. Als er geen mogelijkheid is voor een leven dat verder gaat dan van iemand te eisen dat hij elke taak voor hen doet, is het dan zo slecht voor de ouders om hen aan hun good deal around te geven.
Kinderen in leven houden met beademing en verstrikt raken in de emoties van het moment is niet praktisch. De vraag is wie beslist wanneer het leven niet de moeite waard is? Het is zeker een te groot probleem voor zelfs een rechtbank om above te beslissen. Het brengt dit in het rijk van het doden van genade en de vreselijke gevolgen van het denken dat iemand een fout heeft gemaakt. Dit is een exam voor iedereen en alleen als adult men alle omstandigheden kent, kan een dergelijke beslissing worden genomen.