Thuiszorg Verpleegkundige informatie en overzicht
Thuiszorg stelt de patiënt en zijn familie in staat waardigheid en onafhankelijkheid te behouden. Volgens de National Association for Home Care hebben meer dan 7 miljoen mensen in de Verenigde Staten thuiszorg nodig vanwege acute ziekte, langdurige gezondheidsproblemen, blijvende invaliditeit of terminale ziekte.
Basisprincipes van thuiszorg
Verpleegkundigen oefenen in een aantal locaties: ziekenhuisomgevingen, verpleeghuizen, centra voor begeleid wonen en thuiszorg. Thuiszorgverpleging is een groeiend fenomeen, aangezien steeds meer patiënten en hun families thuiszorg wensen te ontvangen. De geschiedenis van thuiszorg komt voort uit Public Health Nursing, waar verpleegkundigen in de volksgezondheid huisbezoeken hebben afgelegd om gezondheidsvoorlichting te bevorderen en behandeling te bieden als onderdeel van gemeenschapsprogramma’s. Tegenwoordig leiden academische programma’s verpleegkundigen op in de thuiszorg en plaatsen thuiszorgverpleegkundigen thuiszorgverpleegkundigen bij zieke personen en hun families, afhankelijk van de ervaring en kwalificaties van de verpleegkundige. In veel gevallen is er een gedeelde relatie tussen het bureau en de academische instelling.
Er hebben veel veranderingen plaatsgevonden op het gebied van de thuiszorg. Deze omvatten Medicare en Medicaid, en vergoedingen en documentatie voor langdurige zorgverzekeringen. Het is van belang dat de verpleegkundige en verplegingsinstantie op de hoogte is van de vele factoren die een rol spelen bij deze regels en voorschriften die voortvloeien uit deze organisaties. Bevolkings- en demografische veranderingen vinden ook plaats. Babyboomers naderen hun pensioen en zullen de thuiszorgsector voor nieuwe uitdagingen stellen. Technologie en medische zorg in ziekenhuizen hebben geleid tot een kortere opnameduur en meer thuisrevalidatie. Ook bij de nazorg bij de thuiszorg vindt een toename van het aantal poliklinische behandelingen plaats. Dit heeft geleid tot een afname van het sterftecijfer door deze technologieën en medische zorg heeft geleid tot een toename van morbiditeit en chronische ziekten, waardoor de behoefte aan thuiszorg een grotere prioriteit krijgt.
Functieomschrijving Verpleegkundige thuiszorg
Door een scala aan vaardigheden en ervaring zijn thuiszorgverpleegkundigen gespecialiseerd in een breed scala aan behandelingen; emotionele steun, voorlichting van patiënten die herstellen van ziekten en verwondingen voor jonge kinderen en volwassenen, voor vrouwen die recentelijk zijn bevallen, voor ouderen die palliatieve zorg nodig hebben voor een chronische ziekte.
Een praktiserend verpleegkundige moet de vaardigheden hebben om zorg te verlenen in een unieke omgeving, zoals bij iemand thuis. De verpleegkundige werkt samen met de patiënt en het gezin en moet de communicatieve vaardigheden voor een dergelijke dynamiek begrijpen. Rapport is zichtbaar in alle verpleegkundige functies, maar werken in de eigen leefruimte van een patiënt vereist een ander niveau van vaardigheid en begrip. Er is sprake van autonome besluitvorming doordat de verpleegkundige niet langer in teamverband met andere verpleegkundigen in een gestructureerde omgeving werkt, maar als lid van het “familie”-team. Het gastgezin heeft culturele waarden die belangrijk zijn en voor elke patiënt anders zijn en moet met uiterste gevoeligheid worden behandeld. Andere vaardigheden zijn kritisch denken, coördinatie, beoordeling, communicatie en documentatie.
Thuiszorgverpleegkundigen zijn ook gespecialiseerd in de zorg voor kinderen met een handicap die aanvullende vaardigheden vereist, zoals geduld en begrip voor de behoeften van het gezin. Kinderen leven tegenwoordig met een handicap die twintig jaar geleden tot sterfte zou hebben geleid. Genetische aandoeningen, aangeboren lichamelijke beperkingen en letsel zijn er maar een paar. Veel gezinnen zijn bekend met het omgaan met de behoeften van het kind, maar hebben nog steeds deskundige zorg nodig die alleen een thuisverpleegkundige kan bieden. Voor een goede opvang van het kind is het belangrijk dat een thuisverpleegkundige op de hoogte is van de expertise van het gezin over de toestand van het kind. Er zijn veel complicaties bij betrokken, maar het belangrijkste is dat een positieve houding en positieve bekrachtiging van het grootste belang zijn voor de ontwikkeling van het kind.
Medicatiecoördinatie tussen de thuisverpleegkundige, arts en apotheker zorgt voor een goed beheer van de exacte wetenschap achter het geven van de juiste dosis, tijdstip van toediening en combinaties aan de patiënt. Verpleegkundigen in de thuiszorg moeten bekend zijn met farmacologie en in opleiding worden onderwezen over de verschillende medicijnen die door patiënten in de klinische setting worden gebruikt.
Veel gevorderde praktiserende verpleegkundigen zijn bekend met medicatieregimenten. Ze hebben opleidingen op hbo-niveau afgerond. Thuiszorginstellingen zijn van mening dat een verpleegkundige ten minste één jaar klinische ervaring moet hebben voordat hij naar de thuiszorg gaat. Gevorderde praktiserende verpleegkundigen kunnen die training versnellen door nieuwe verpleegkundigen te helpen de markt voor thuiszorg en het onderwijs te begrijpen.
Werk en salaris
Volgens het Amerikaanse ministerie van Arbeid waren er 2,4 miljoen verpleegkundigen in Amerika, het grootste beroep in de gezondheidszorg, maar veel academische en ziekenhuisorganisaties geloven dat er een groot tekort is aan verplegend personeel. Het tekort aan verpleegkundigen was 6% in 2000 en zal naar verwachting 10% zijn in 2010. Het gemiddelde salaris voor ziekenhuisverpleging is $ 53.450 met 3 van de 5 verpleegkundige banen in het ziekenhuis. Voor thuiszorg is het salaris $ 49.000. Voor verpleegkundige zorginstellingen waren ze het laagst met $ 48.200.
Training en permanente educatie
De meeste thuiszorgverpleegkundigen volgen hun opleiding via erkende verpleegscholen in het hele land met een associate degree in verpleegkunde (ADN), een Bachelor of Science-graad in verpleegkunde (BSN) of een master’s degree in verpleegkunde (MSN). Volgens het Amerikaanse ministerie van arbeid waren er in 2004 674 BSN-verpleegprogramma’s, 846 ADN-programma’s. Ook waren er in 2004 417 masteropleidingen, 93 doctoraatsprogramma’s en 46 gezamenlijke BSN-doctoraatsprogramma’s. De associate degree-opleiding duurt 2 tot 3 jaar om te voltooien, terwijl bachelors graden 4 jaar in beslag nemen. Verpleegkundigen kunnen ook online gespecialiseerde professionele certificaten behalen in geriatrische zorg of levenszorgplanning.
Bovendien is een bachelordiploma vaak essentieel voor die verpleegkundigen die ervoor kiezen om door te groeien naar administratieve functies of onderzoek, advies en onderwijs. Een bachelordiploma is ook belangrijk om klinisch verpleegkundig specialist, anesthesiemedewerker, verpleegkundig vroedvrouw en verpleegkundig specialist te worden (US Department of Labor, 2004).
Alle verpleegkundigen in de thuiszorg hebben klinische ervaring onder supervisie gehad tijdens hun opleiding, maar zoals eerder vermeld, hebben gevorderde praktiserende verpleegkundigen een masterdiploma en hebben ze, in tegenstelling tot bachelor- en associate-graden, minimaal twee jaar postklinische ervaring. Cursuswerk omvat anatomie, fysiologie, scheikunde, microbiologie, voeding, psychologie en gedragswetenschappen en vrije kunsten. Veel van deze programma’s hebben training in verpleeghuizen, volksgezondheidsafdelingen, thuiszorginstellingen en ambulante klinieken. (US Dep. of Labour, 2004).
Of een verpleegster nu een opleiding volgt in een ziekenhuis, verpleeginstelling of thuiszorg, permanente educatie is noodzakelijk. De gezondheidszorg verandert snel en door op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen verbetert de patiëntenzorg en gezondheidsprocedures. Universiteiten, permanente educatieprogramma’s en internetsites bieden allemaal permanente educatie aan. Een dergelijke organisatie die permanente educatie biedt, is de American Nurses Association (ANA) of via het American Nurses Credentialing Center (ANCC).
Conclusie
Er zijn veel beloningen om een thuiszorgverpleegkundige te worden. Sommige beloningen omvatten de relatie met een patiënt en zijn familie, autonomie, onafhankelijkheid en kritisch denken. De 21e eeuw brengt veel kansen en uitdagingen met zich mee. We moeten deze uitdagingen het hoofd bieden – er is een vergrijzende babyboompopulatie, een groeiende morbiditeitsfactor als gevolg van toegenomen medische technologie en patiëntenzorg, en het groeiende tekort aan verpleegkundige zorg.
Tegenwoordig is het spannend om thuisverpleegkundige te worden en het is een kans om leven voor leven een verschil te maken. Met klinische ervaring en goed onderwijs zal een thuisverpleegkundige de toekomst van de medische zorg leiden.