Als je net als ik een emotionele eter bent, eet je om andere redenen dan honger. Komt dit je bekend voor? Als ik ’s avonds tv zit te kijken, denk ik aan het eten van een ijsje. Ik visualiseer alle goede chocoladewervelingen en noten die in elke hap zitten. Het duurt niet lang of ik kijk op de klok en realiseer me dat de winkel binnenkort gesloten zal zijn en voordat ik het weet, sta ik in de rij om een of twee halve liters van mijn favoriete ijs te kopen.
Wat is er met me gebeurd? Wat kan ik er aan doen?
Emotioneel eten is beschreven als eten om emotionele gevoelens te bevredigen in plaats van fysieke honger. Wat we doen is een gevoel voeden, meestal een negatief. Ooit gehoord van de term “comfort food” (snoep of junkfood)? We proberen onszelf beter te voelen door iets lekkers te eten. Het goede gevoel is maar van korte duur. Dan voelen we ons schuldig en worden we boos op onszelf. Depressie zet in het genereren van een nog negatiever gevoel en stemming.
Emotie-eten creëert een vicieuze cirkel, eten om een gevoel te bevredigen, korte termijn genot genereren, dan schuldgevoelens, meer negatieve gevoelens creëren en dan meer eten om dat gevoel te voeden. Zoals ik weet, leidt deze cyclus tot zwaarlijvigheid en gezondheidsproblemen. Ik ga je niet hameren op alle problemen die samenhangen met obesitas. Zoals gezondheidsproblemen, lichamelijke ongemakken, mobiliteitsproblemen en de behandeling door en acceptatie door de samenleving. Jij ervaart het, net als ik, de hele dag, elke dag opnieuw.
Wat ik ga doen is je vertellen hoe ik ben gekomen om met dit probleem om te gaan. Nadat ik in zoveel programma’s voor gewichtsverlies heb gezeten, ben ik me gaan realiseren dat mijn emotioneel eten meestal een trigger heeft. Enkele van mijn triggers zijn: een angstige gemoedstoestand, omgaan met een deadline, medelijden met mezelf hebben of me in een ongemakkelijke situatie bevinden. Soms is het een simpele en positieve trigger, zoals eten in de buurt, heerlijk ruiken en iedereen eet en geniet ervan.
Hoe herken ik emotioneel eten in plaats van fysieke honger?
Ten eerste – Emotioneel eten hunkert meestal naar één soort voedsel (ijs voor mij) en alleen dat voedsel zal de hunkering bevredigen. Terwijl, als ik fysiek honger zou hebben, elke voedselkeuze me zal bevredigen.
Ten tweede – Een emotioneel verlangen komt snel op en moet nu worden bevredigd. Lichamelijke honger bouwt zich geleidelijk op, maar ik kan mijn eten uitstellen.
Ten derde – Als ik emotioneel aan het eten ben, zal ik eten en verder eten dan dat ik vol en volgepropt ben. Ik doe dit omdat ik een gevoel probeer te stillen, geen honger. Aan de andere kant, als ik eet omdat ik honger heb, stop ik met eten als ik eenmaal vol ben.
Ten vierde – Nadat ik klaar ben met een emotionele eetbui, voel ik me altijd schuldig en beloof ik mezelf dat ik het beter zal doen. Die belofte kom ik natuurlijk niet na en zet ik mezelf weer op voor een nieuwe eetbui. Integendeel, als ik heb gegeten vanwege de honger, dan voel ik me niet schuldig en ben ik tevreden met mijn maaltijd.
Ten vijfde – Ik ben me gaan realiseren dat een deel van mijn emotionele eetgedrag te wijten is aan positieve gevoelens, zoals vieren met vrienden en collega’s. In deze situaties geef ik me meestal te veel over aan eten en merk ik dat sociaal drinken ook een ongewenste bron van calorieën wordt. De goede gevoelens die de viering met zich meebrengt, worden versterkt door lekker eten en drinken. Ik heb gemerkt dat het in deze gevallen het beste is om van tevoren te eten en te genieten van het gezelschap van mijn vrienden en niet van het eten en drinken.
Ik gebruik eten als een afleiding waardoor ik niet met een probleem te maken krijg. Het lijkt mij dat mijn sterkste verlangens komen wanneer ik emotioneel op mijn zwakst ben.
Er zijn veel gevoelens die aanzetten tot emotioneel eten. Deze omvatten: stress, woede, angst, verveling, verdriet, eenzaamheid, er niet bij horen en zich niet goed genoeg voelen. Wat we moeten doen, is leren hoe we deze gevoelens en hun triggers kunnen herkennen. De beste methode die ik ken is om een ”Food Journal” bij te houden.
Het “Food Journal” zou de tijd moeten bevatten die we eten, wat we eten, het aantal verbruikte calorieën en de redenen waarom we aten. Dit documentatieproces is een belangrijk onderdeel van onze levensstijlverandering. We moeten onze eetgewoonten kennen, zodat we onze episoden van emotioneel eten kunnen begrijpen, herkennen en beheersen.
Wat kunnen we doen aan emotie-eten?
Ten eerste – Heb een alternatief voor eten. Maak een lijst van plezierige zelfhulpactiviteiten, zoals luisteren naar Weight Loss Clearing Audios, een EFT-sessie uitvoeren of mediteren met affirmaties. U kunt elke fysieke activiteit doen, zoals wandelen of elke andere oefening die u kunt vinden in de “Calorieën Verbrande Grafiek” die u kunt vinden bij How Can I Lose Weight Challenge. Je zou een vriend kunnen bellen, in een blog kunnen schrijven of lid kunnen worden van een steungroepforum.
Ten tweede – Neem de verleiding weg door uw onbedwingbare trek niet in huis te hebben. Maak het moeilijk om te gaan en te krijgen waar je naar hunkert.
Ten derde – Houd gezonde voedingskeuzes zoals fruit en groenten in de buurt. Wanneer die emotionele eetbuien komen, herken de situatie en als je moet eten, vervang dan een gezonde keuze in plaats van junkfood.
Emotie-eten kan schadelijk worden voor ons welzijn. Als we niet in staat zijn om ons eten onder controle te houden, is het misschien nodig om een dokter te raadplegen. Gewoonlijk zal het documenteren in ons “Voedseldagboek”, het vervangen van een alternatieve activiteit en voedselbeheer in huis helpen om ons verlangen om emotioneel te eten te overwinnen.