Fastfoodreclame voor kinderen

Jaarlijks wordt op tal van manieren meer dan 10 miljard dollar uitgegeven aan fastfoodreclame voor kinderen. De meeste van deze advertenties zijn voor eten en drinken fulfilled veel vet, suiker, calorieën, zout en weinig voedingsstoffen. Het is niet zozeer de advertentie zelf, maar wel de tactiek die wordt gebruikt om onze kinderen te verleiden hun product te willen. De meest voor de hand liggende medialocatie is televisiereclame. De marketinggoeroes weten hoe ze in de hoofden van kinderen moeten kruipen en hoe ze hun meest gewilde reactie kunnen krijgen. Ze weten dat kinderen hun ouders kunnen beïnvloeden en dat ook doen als het gaat om voedselaankopen.

Kinderen bekijken gemiddeld meer dan 40.000 commercials for each jaar, waarvan de meeste voor snoep, ontbijtgranen, speelgoed en fastfoodrestaurants. Fastfoodreclame voor kinderen beperkt zich niet alleen tot fastfoodrestaurants. Als het snel is en het is eten, dan is het fastfood. Zijn eerlijk om te zeggen dat de snelle voedselreclame major enterprise is. Bovendien is het een ontmoedigende taak om kinderen ervan te weerhouden televisie te kijken, vooral omdat veel kinderen televisies in hun slaapkamers hebben. De methoden die worden gebruikt voor advertenties vallen binnen de norm voor adverteren. Bedrijven geven geld uit om hun product te laten opvallen door wat hun doelgroep zou moeten zijn. Satisfied andere woorden, het zou moeilijk zijn om een ​​advertentie op 60 Minutes voor Cocoa Krispies te vinden, net zoals het moeilijk zou zijn om een ​​advertentie te vinden op het Nickelodeon-kanaal voor TDWaterhouse.

Stiekeme tactieken

Kinderen van vandaag hebben meer koopkracht, ze zijn de consumenten van morgen, en omdat ze hun ouders beïnvloeden bij aankopen, opent dit een heel nieuw publiek voor marketeers. Kinderen zijn veel mondiger dan vroeger en ze zijn niet bang om iets te zeggen als ze iets willen. Adverteerders noemen dit Pester Ability. Ik noem het zeuren. Achieved andere woorden, kinderen zijn niet bang om te schoppen en te schreeuwen om hun ouders iets te laten kopen. Fastfoodreclame voor kinderen draait helemaal om Pester Power en marketeers vertrouwen op kinderen om de ouders te zeuren in plaats van rechtstreeks aan de ouders te verkopen. Ze weten dat internet marketing voor kinderen hogere resultaten oplevert. Marketeers verdelen Pester Ability in 2 categorieën. Persistentie zeuren en belangrijkheid zeuren. Persistentie zeuren is herhaaldelijk bedelen. Belang zeuren, aan de andere kant, is waar marketeers op vertrouwen. Dit gaat allemaal over het zorgen voor hun kinderen en het schuldgevoel dat gepaard gaat achieved niet genoeg beschikbaar zijn voor hun kinderen. Er worden veel tactieken gebruikt in fastfoodreclame voor kinderen, zoals speelgoed dat bij maaltijden wordt geleverd en monopolie-spelstukken. Fastfoodbedrijven zullen beweren dat dit bedoeld is om het bezoek aan hun winkel voor de ouders aangenamer te maken, maar in werkelijkheid lokt het kinderen uit om naar fastfood te verlangen.

World-wide-web en virale marketing and advertising

Fastfoodreclame voor kinderen beperkt zich niet alleen tot televisie. Het web wat kosteneffectiever is en virale marketing zijn ook advertentieplaatsen geworden. Internetmarketeers weten hoe kinderen world wide web gebruiken en hoe populair internet sites als MySpace en Fb zijn. Ze weten ook dat kinderen graag op links klikken. Als er staat, klik dan hier – dat doen ze. Veel internet websites bieden gratis beltonen en muziekdownloads. Om de freebie te krijgen is een e-mailadres vereist en dus beginnen cross-promotiecampagnes satisfied het creëren van fastfoodreclame voor kinderen by means of e-mailmarketing.

We kunnen fastfoodreclame voor kinderen niet stoppen, maar we kunnen de kijktijd op televisie wel beheersen. Minder tijd voor de televisie als gezin zou de pesterijen voor fastfood kunnen verminderen en een voedzamere en gezondere gezinsomgeving kunnen creëren.

Bron: James Rouse