Het is teleurstellend om te horen over kinderarbeid in deze snelle wereld, aangezien dit probleem sinds die oude dagen naar voren is gekomen en het gebeurt nu nog steeds. Het is als een oneindige kwestie. Als we het hebben over kinderarbeid, kunnen we het relateren aan uitbuiting van kinderen, kinderslavernij en ook kinderhandel. Kinderarbeid kan worden gedefinieerd als de uitbuiting van kinderen onder de 18 jaar die gedwongen worden illegaal te werken, wat hen fysiek kan schaden en hen psychologisch kan misbruiken. In dit nummer ontdekken we de oorzaken die bijdragen aan kinderarbeid en ook de oplossingen daarvoor.
Het eerste artikel van de New York Times online getiteld “Children in Servitude, the Poorest of Haiti’s Poor” gaat over kinderarbeid die plaatsvond in Conaives, Haïti. Haïti, dat werd getroffen door orkanen en tropische stormen, heeft zijn Haïtiaanse samenleving veranderd van rijk in arm en van arm in armste als gevolg van de verwoestende economische gevolgen van de natuurramp. Als gevolg hiervan hadden veel armste gezinnen het moeilijk, op zoek naar dagelijkse behoeften, met name voedsel. De armste ouders moesten werken en hun kinderen naar rijke families sturen of naar arme families die hun kinderen minstens één keer per dag konden voeden. Helaas kregen weggestuurde kinderen geen gratis eten. Ze moesten bedienden zijn en het huis van de gastheer schoonmaken terwijl andere kinderen naar school gingen. Ondertussen moesten hun ouders ergens werken en beloofden ze dat ze terug zouden komen zodra ze het zich konden veroorloven om hun kinderen te onderhouden.
In reactie op dit artikel kan ik zien dat natuurrampen niet alleen verwoesting aanrichten aan de gebouwen of andere voorzieningen, maar ook de economische status van het getroffen land aantasten. Uiteindelijk moeten de ongelukkige burgers het hoofd bieden aan armoede en degenen die het zich niet kunnen veroorloven hun kinderen naar school te sturen, zullen hen dwingen te werken. Daarom leidt naar mijn mening een slechte economische status tot armoede en draagt het uiteindelijk bij aan het probleem van kinderarbeid. Mensen die met armoede worden geconfronteerd, kunnen het zich niet veroorloven om hun kinderen naar school te sturen en deze ongelukkige kinderen kunnen het zich niet veroorloven om een leven te leiden zoals andere kinderen. De behoefte aan voedsel, onderdak en kleding drijft hun kinderen in de val van vroegtijdige bevalling. Armoede is echter niet de enige oorzaak van kinderarbeid. Andere veelvoorkomende oorzaken zijn analfabetisme van de ouders, een lage sociale status, gebrek aan opleiding en blootstelling aan ouders, uitbuiting van goedkope arbeidskrachten.
Het tweede artikel van The Star (6 april 2010) getiteld “Bedelen zit in de familie” gaat over de Myanmarese gemeenschap die smeekt om de kost te verdienen. Een moeder van vijf kinderen gaf toe dat ze als jong meisje bij haar moeder bedelde en nu lijkt het alsof haar kinderen in haar voetsporen treden. In Klang is het zien van rondzwervende kinderen en bedelen om geld sinds enkele decennia een normaal scenario. Bedelaarskinderen zouden zeggen dat hun vaders dood zijn als er naar hun vaders wordt gevraagd. Ondertussen zijn sommige bedelaars bewust zwanger geworden om baby’s te kunnen dragen en als de baby’s groot zijn, wordt hen gevraagd om net als hun moeders te bedelen.
In reactie op het tweede artikel vond ik dat het inderdaad onverantwoord is dat ouders de bedelcultuur van hun kinderen erven. Naar mijn mening is de belangrijkste oorzaak in het bovenstaande geval gebrek aan onderwijs en blootstelling van ouders aan het belang van onderwijs. Kinderen, ongeacht de gemeenschap of het ras waar ze vandaan komen, moeten onderwijs krijgen en naar school worden gestuurd. Wat mij betreft, hebben ouders die hun kinderen vragen om te bedelen en te werken een negatieve mentaliteit. Dit soort ouders denken alleen maar aan winst uit hun eigen vlees en bloed. Als ze wijs genoeg zijn, zouden ze moeten weten dat onderwijs het belangrijkste onderdeel van het leven is dat kan helpen om hun kinderen een beter leven te geven. Ongeletterde en onwetende ouders begrijpen de noodzaak van een gezonde fysieke, cognitieve en emotionele ontwikkeling van hun kind niet. Ze zijn zelf ongeschoold en niet blootgesteld, dus ze beseffen niet hoe belangrijk onderwijs voor hun kinderen is.
Het derde artikel uit het online magazine Health and Style biedt verschillende oplossingen voor kinderarbeid. Er wordt vermeld dat er geen magische oplossingen voor dit probleem zijn, maar als er gezamenlijk naar wordt gestreefd, kunnen problemen langzaam worden opgelost. Een van de oplossingen die in dit artikel worden voorgesteld, is het verstrekken van financiële hulp aan ouders. Daarnaast moet ook gratis schooltoegang worden ingevoerd om de financiële beperkingen van ouders met een slechte financiële achtergrond te verminderen. De opname van in de steek gelaten kindarbeiders in de tehuizen van de Society zou er ook toe kunnen bijdragen dat deze ongelukkige kinderen onderwijs krijgen. Afgezien daarvan moeten wetshandhavingsinstanties actief worden gemaakt om de kinderarbeiders bij wet te beschermen. Ten slotte wordt ook voorgesteld om de economische omstandigheden te verbeteren om te voorkomen dat kinderarbeid voortduurt.
Ik ben het volledig eens met alle oplossingen die in het bovenstaande artikel worden voorgesteld. Het is waar dat ouders met een slechte financiële achtergrond financiële hulp moeten krijgen van betrokken partijen, zoals de overheid. Als er geen financiële hulp wordt gegeven, kunnen waarschijnlijk banen worden aangeboden om hun last te verlichten. Ouders moeten ook worden voorgelicht over het belang van onderwijs in het leven, zodat ze zich realiseren dat het vragen van hun kinderen om te werken hen nooit uit de armoede zal helpen. Ondertussen is gratis toegang tot school inderdaad een goed idee om te voorkomen dat arme kinderen zich in de pre-arbeid steken. Deze kinderen worden meestal niet naar school gestuurd vanwege financiële problemen. Daarom zouden ouders, door gratis toegang tot school te bieden, geen excuses meer hebben om hun kinderen geen fatsoenlijk onderwijs te geven. Dit idee zou echter beter zijn geweest als de overheid niet alleen gratis toegang tot school zou bieden, maar ook gratis onderwijs. Dit betekent dat studieboeken en andere dingen gratis worden gegeven. Naar mijn mening is een andere alternatieve maatregel, zoals het plaatsen van de kinderen op internaten, ook een effectieve manier om hen onderwijs te bieden. Dit zal de kinderen helpen zich op hun studie te concentreren, terwijl de ouders zich ook op hun werk kunnen concentreren. Afgezien daarvan is er ook versterking van de wet nodig om kinderarbeiders bij wet te beschermen. Eigenlijk zou het naar school sturen van kinderen verplicht moeten worden gesteld. Tot slot ben ik het er volledig mee eens dat de economische omstandigheden moeten worden verbeterd om te voorkomen dat kinderarbeid voortduurt. De reden hiervoor is dat slechte economische omstandigheden volwassenen, en met name ouders, ertoe kunnen aanzetten om kinderarbeid te verrichten, aangezien dit wordt gezien als een van de bronnen van financiering.
Samenvattend: armoede, gebrek aan onderwijs, een slechte economische toestand en een slechte financiële achtergrond zijn de geïdentificeerde oorzaken van kinderarbeid. Het lijdt geen twijfel dat kinderarbeid onmenselijk is, aangezien kinderen worden uitgebuit en gedwongen om te werken voor het welzijn van anderen. Daarom ben ik sterk tegen deze kwestie, want wat de redenen ook zijn, kinderen hebben het recht om een goed leven te leiden en van hun kindertijd te genieten, net als andere gelukkige kinderen. De kost verdienen door te werken of te bedelen is nooit de verantwoordelijkheid van een kind, maar van de ouders. Kinderen zijn de toekomstige generatie die onze natie zal leiden. Daarom moeten we ze onderwijs geven zodat ze een gezond mens kunnen zijn. Onthoud dat hun mislukkingen onze mislukkingen zijn.