Een van de minder bekende gitaristen van de laatste inzending is Lindsey Buckingham van Fleetwood Mac. Nieuwere gitaristen zijn misschien niet bekend achieved Buckingham, maar zijn stijl en geluid inspireerden verschillende generaties gitaristen. Hij is waarschijnlijk het meest bekend om zijn signeer-, songwriting- en productievaardigheden, maar zijn gitaarspel speelde een belangrijke rol in het succes van Fleetwood Mac, dus het is het bekijken waard. Ik ga zijn geluid bekijken en je een idee geven van het soort opstelling dat nodig is om enkele van zijn kenmerkende geluiden te reproduceren.
Het eerste dat Buckingham zo uniek maakt, is het feit dat hij een fingerpicking-stijl gebruikt. Oorspronkelijk een banjospeler, maakte Lindsey Buckingham de overstap naar gitaar, en zijn virtuoze uitvoeringen zijn een kenmerkend geluid van Fleetwood Mac. Buckingham speelt baslijnen satisfied zijn duim terwijl hij de andere vingers gebruikt om melodieën en meeslepende arpeggio’s uit te spreken. De resulterende muziek is echt origineel en inspirerend.
Als je naar zijn opstelling kijkt, valt op dat hij een werkelijk unieke bijl heeft. Zijn Turner Electrical is geen gitaar die veel bekendheid geniet, buiten Lindsey Buckingham om. Zijn vorm, duidelijk vioolachtig, is een van de meest unieke kenmerken van de gitaar. Ook zul je Buckingham op verschillende tracks akoestisch zien spelen. Er is niets bijzonders te zeggen in excess of zijn akoestiek, behalve de manier waarop hij het instrument bespeelt.
Er is één specifieke uitvoering die ik wil analyseren. Tijdens een bepaalde Fleetwood Mac-reünie, in 1997, voerde Buckingham het nummer “Massive Love” uit, waarbij hij een Gibson Chet Atkins-gitaar achieved nylonsnaren bespeelde. De reden dat ik deze heb gekozen is vanwege het unieke geluid dat hij kreeg fulfilled die specifieke gitaar. Je kunt dit geluid echt recreëren, zelfs als je deze specifieke bijl niet hebt. Met behulp van je akoestische elektrische gitaar laat ik je zien hoe je dit geluid kunt simuleren fulfilled je gitaar en een paar eenvoudige effecten.
Om dit geluid te simuleren, heb je delay en reverb nodig. Als je een versterker hebt satisfied deze effecten ingebouwd, is dat prima te doen. Voor de vertragingstijd wil je deze ongeveer 125 milliseconden instellen. U moet de overvloeiing van de vertraging kunnen aanpassen, zodat deze grotendeels het directe signaal is. Dit is belangrijk, want als je solo speelt en ingewikkelde melodieën speelt, wil je niet dat de vertraagde noten het geluid dat je probeert te creëren vertroebelen. Als je een vertragingseenheid gebruikt, zoals die in sommige versterkers is ingebouwd, waarmee je de vertragingstijd alleen kunt aanpassen door op een knop te tikken, kan het moeilijk zijn om het exacte geluid te krijgen dat ik probeer aan te leren. Je kunt achieved de instellingen spelen om te zien of je een geluid kunt krijgen dat vergelijkbaar is, of je kunt deze handleiding gewoon gebruiken om ideeën op te doen voor nieuwe geluiden.
Een andere aanpassing die je misschien wilt overwegen, als je een mooie vertraging hebt, is om een deel van het hoge einde van het vertraagde signaal weg te halen. Nogmaals, dit is om ervoor te zorgen dat je originele noten echt doorklinken. Wat betreft je galm, je zult de grootte van de kamer willen verkleinen tot ongeveer 35 procent. Als u de grootte van de kamer niet magazine wijzigen, hoeft u zich geen zorgen te maken, maar weet dat dit meer een creatieve oefening voor u zal zijn dan een volledige reproductie van de originele geluiden van Buckingham. 10 slotte wil je een flink deel van het middenbereik uit je versterker (of bord als je er immediate in gaat) uitrollen. Dit houdt de zaken helder en duidelijk als je echt op de noten legt.
Hoewel het gebruik van ingebouwde effecten beperkt is, kunt u fulfilled deze handleiding een uniek geluid krijgen. Voor degenen met een mooi effectbord of pedalen waarmee ze al deze instellingen kunnen aanpassen, zul je merken dat een diep, luchtig geluid het resultaat is van deze instellingen. Dit is geweldig om wat diepte toe te voegen aan een nummer waar de belangrijkste gitaarpartij op een akoestische gitaar wordt gespeeld. Als je de versie van “Major Adore” waar ik het in excess of heb nog niet hebt gehoord, ga dan op world-wide-web en zoek naar video’s of opnames van de ’97 Fleetwood Mac-reünieshow. Het is echt je tijd waard en het is een geweldige prestatie! Veel succes en plezier met gitaarspelen!